Małe jeziorko

Alice

Spojrzała na dziewczynę ze smutną miną (o taką: Sad

xd). Już rozumiała czemu tak nienawidzi wampirów.
- Mój przyjaciel zginął przez jakieś głupie i małe porachunki... Zalazł za skórę nie tym co trzeba. - powiedziała cicho. Prawdziwy przyjaciel rozszarpany za jakieś drobnostki. Co za ironia!

Amber

Westchnęła. -Bo chcieli się najeść.-mruknęła pod nosem. -Ech Alice, może porozmawiajmy o czymś przyjemniejszym-powiedziała zdobywając się na usmiech:)

Alice

- Zgodze się. - rzuciła błyskawicznie i niemal niezrozumiale. Niestety nie miała za bardzo pomysłów... - Wiem, że to niezbyt przyjemne, ale czym zawinił mały dhampir? Zrobił coś czy tylko fakt, że ocalał tak zadziałał? - zapytała z zainteresowaniem

Amber

Westchnęła.Odtworzyła przebieg sytuacji najlepiej jak umiała.-Widzisz..-zaczęła mówić z zamkniętymi oczami dla lepszego skupienia.- Kiedy atakowałam jego ojca usłyszałam płacz. Małe zawiniątko pomiędzy kamieniami. Podeszłam do niego i zobaczyłam, że trzyma wyciągnięte w moją stronę ręcę. Na mój widok przestała płakać. Chwyciłam je i przyglądałam mu się , gdy jego ojciec dalej mordował naszych. Rzecz w tym, że malec nie śmierdział. Pobiegłam z nim szybko w stronę lasu zostawiając towarzyszy. Jednak mój kuzyn obserwował mnie pognał ze strażą za mną. Wszystko się wydało , bo zdołali mnie schwytać.-powiedziała. -Nie umiałam go zabić, chcoć domysliłam się, że jest dhampirem..-westchnęła nadal nie mogąc pojąc czemu to zrobiła.

Alice

- Jeśli o mnie chodzi zrobiłaś dobrze. Daliby zapewne radę gdyby działali w tak zwartym szyku jak wilkołaki w sforze. Trochę już żyję i po prostu to wiem. - odpowiedziała wyciągając swoje wnioski. - Dhampir nie musi pić krwi w dużych ilościach, więc nie dochodziłoby do takiego mordu poza tym tym bardziej może zadowolić się krwią zwierząt. Bez urazy, ale dziwi mnie, że nadal jesteście plemieniem starej daty.

Amber

-To plemię zawsze było strarej daty-powiedziała krótko. -W sumie oprócz tego przepisu, to akurat dobrze funkcjonowało. Jednak nic nie zmieni faktu, że dhampi jest spokrewniony z rasą , która nie wiem dokładnie czemu jest mam wroga.-powiedziałą.

Alice

- Natura. - wzruszyła ramionami. - Tylko, że wiesz... W większości zadziałała cywilizacja. Nasza rasa zmienia się bardzo wolno, ale zdążyłam tego trochę doświadczyć. - stwierdziła znowu patrząc w niebo.

Amber

-No cóz mam nadzieję, że skoro zawiązałyśmy uroczysty pakt, nie zechcesz mnie kiedyś zjeść..-powiedziała z lekkim usmiechem. Spojrzała w niedo szukając znanych sobie gwiazd.

Alice

- Może jak będę bardzo głodna... - uśmiechnęła się do dziewczyny zadziornie po czym wróciła wzrokiem na niebo. Kochała noc... Chociaż przez tyle lat znienawidziła już życie w cieniu.

Amber

Westchnęła cicho podkulając nogi. Patrzyłą w niebo z umiłowaniem. Nagle przeszedł ją dreszcz. Zwinęła się w postaci pumy przy nogach Alice. -Wiesz, zawsze możesz się oprzeć-zamruczała do niej ludzkim głosem. -Choć jako likantrop nie musze sypiać mój duch potrzebuje odpoczynku..-Westchnęła.

Alice

- Och, no tak. Zawsze się zapominam. - bąknęła. Sama ułożyła się wygodnie na ziemi o ile mogło jej coś przeszkadzać i włożywszy pod głowę ręce przyglądała się niebu. Noc zawsze niewytłumaczalnie ją pociągała. Ta tajemniczość...

Amber

Po chwili mruczała sennie. Oblizywałą od czasu do czasu nosek by nadal był mokry. Wsunęła się tak by głowa wampirzycy leżała wsparta na jej tułowiu.

Alice

- Dobranoc. - wyszeptała cicho i zaczęła nucić melodyjnie kołysankę. Sama również przymknęła oczy, ale było to niemożliwe żeby zasnęła. Już nigdy nie miało jej się nic śnić. Ech... Nawet dhampiry śnią, a wampiry oczywiście nie. Ale przynajmniej mają twardszą skórę od reszty.

Amber

Pomrukiwała przez sen. Cała noc zleciała jej niespostrzeżenie. Rankiem obudziła się już w ludzkiej postaci , gdyż jej duch w całkowicie się zregenerował.-Dzień dobry-powiedziała do Alice z uśmeichem.

Alice

- Dzień dobry. - odpowiedziała również z uśmiechem stojąc przy wodzie. Jakoś nie miała co ze sobą zrobić. Uwielbiała oglądać świt, który już minął, ale to wiązało się z kolejnym przybliżeniem do liceum... Zaraz po swoich słowach była już przy dziewczynie.