Duże jezioro.

Noemi

Stanęła przed nim z wampirzą prędkością. Dziwiła się, że tak dobrze rozmawiało jej się z sierściuchem.

Blake

-Jak Ty .?-spytał przenosząc na nią wzrok.Przez chwilę po czułjak strzela mu w kościach. Jakby dzielił się na pół. Ponownie omiótł ją wzrokiem.

Noemi

- Młody sierściuch - mruknęła pod nosem. Młodego jeszcze nie spotkała. - Nie kłam, że nie wiesz - powiedziała wpatrując się w niego.

Blake

Warknął mimowolnie. -Możesz mi wierzyć,że ulżyłoby mi gdybym wiedział.-powiedział zaciskając pięści. Nabrał powietrza do płuc i poczuł kwaśny zapach. Już gdzieś go przecież czuł. Ponownie zlustrował okolcę wzrokiem. Zaczynał przestawać rozumieć.

Noemi

Dotknęła go ręką. Dłonie miała bardzo zimne. - Czujesz, że ci gorącą, dziwne zapachy, twoje ciało się zmienia - powiedziała. - Nie rozumiesz? - zapytała. - Nie jesteś człowiekiem - dodała.

Blake

Była zimna. Jej dłoń była nieprzyzwoicie zimna i odczuł to mimo ubrań. Obserwował jej zachowanie i nanalizował to co mówiła. W końcu prychnął.-Więc kim według Ciebie niby jestem.?-spytał dziewczynę.

Noemi

- Jednym z mitycznych stworzeń - powiedziała. - Jesteś wilkołakiem. No jeszcze nie, ale w najbliższych dniach staniesz się nim - dodała.

Blake

Prychnał ponownie. Ostatnio często mu się to zdarzało.- A Ty niby kim.?Wrócką.?-spytał z lekką dozą ironii w głosie.

Noemi

zawarczała i oddaliła sie od niego z wampirzą szybkością po czym powróciła. Wyszczerzyła kły. - Domyśl się - rzekła z cwanym uśmeichem.

Blake

Mruknał coś pod nosem po czym usiadł na kamieniu. -Nie wierze w te bzdury-odpowiedział twardo. Niby co miał uwierzyć nowopoznanej osobie ,że jest wilkołakiem.? Przecież to nigdy nie chodziło po ziemi.

Noemi

Nie wierzysz - zapytała. Rozpięła mu kurtkę i włożyła rękę pod jego bluzkę. - To czemu masz tak gorącą skórę? - zapytała. - I śmierdzi od ciebie na kilometr ? - dodała.

Blake

Gdy poczuł jej dotyk na sobie oddech gwałtownie mu przyspieszył.Z jego ust dobiegał warkot a ciało zdawało się rozrastać. -Może po prostu mam gorączkę-mruknął. Pociągnał nosem i poczuł już zdecydowanie bardziej kwaśny zaopach.-I kto cuchnie ten cuchnie-odparł po chwili.

Noemi

- Normalny człowiek nie może mieć aż tak wielkiej gorączki - mruknęła zabierając rękę. - Zobaczymy za parę dni - dodała.

Blake

Warkot ustał gdy tylko odjęła dłoń. Ciało uspokoiło się , a on sam nieco zaskoczony przyglądał jej się chwilę.-Więc kim jesteś Ty .?-spytał POdnosząc się powolnie z kamienia.

Noemi

Twoim wrogiem - odparła pokazując mu kły. Wiedziała, że chłopak ma wielką przewagę. Tylko wilkołaki mogą ją zabic.