Duże jezioro.

Noemi

- Nie mam - odpowiedziała. - Ja nie sypiam - dodała po chwili. Ona również zdążyła przyzwyczaić się do jego "smrodu."

Blake

-Ach no tak-powiedział przymykając oczy. -O wampirach też nic nie wiem-westchnął po czym ziewnął przeciągle, wręcz wilczo. Te całe mutacje nie wpływały na niego za dobrze czuł się senny i taki nieswój.

Noemi

- No jesteśmy nieśmiertelni, nie sypiamy, mamy zimną skórę i mamy pewne moce - powiedziała. - Ja na wilkołakach też za bardzo się nie znam - dodała po chwili.

Blake

-Zimna , nieśmiertelna, piękna, silna, niebezpieczna-podsumował to co o niej wiedział. Oparł głowę o pień drzewa i zwolnił oddech. W przeciwieństwie do niej wilki sypiały tam gdzie padły.

Noemi

Spojrzała na niego. - Śpij - powiedziała i oparła głowę o jego ramię. wpatrywała się przed siebie.

Blake

Nie usłyszał już tego. Sennie pomrukiwał chwilę po czym zastnał twardo nieświadomie zaciśniając uścisk na dziewczynie. Ile spał sam nie wiedział.

Noemi

Siedziała tak nieruchomo i wpatrywała się w niego. czasami żałowała, że nie może spac.

Blake

Jak dano coś mu się śniło. Przeszły go gwałtowne dreszcze. Nawet nie wiedział kiedy zsunął się z wysokiej korony drzewa. Ocknał się gdy spadali. Przycisnał ją do siebie mocniej i wylądował na plecach po czym zwolnił uścisk.

Noemi

Wstała gwałtownie i spojrzała na niego. Nawet nie pytała czy nic mu nie jest, bo co może sie wilkołakowi stac po spadnięciu z drzewa.

Blake

-Nie odchodź-poprosił otwierając oczy. Podniósł się z ziemi siadając teraz. Ziewnął a raczej zawył cicho. Był nieprzyzwoicie senny.

Noemi

- Chodź wyśpisz się w łóżku - mruknęła idąc przed siebie. Chyba jakiś hotel się znajdzie.

Blake

Wtał i otrzepałsię -Noemi łap-powiedziałrzucając w jej stronę kluczyki od domu. Jeszcze tam nie był , dom dostał po starszym bracie.

Noemi

Złapała zwinnie klucze. - Więc masz dom - powiedziała przystając. - To gdzie teraz? - zapytała.

Blake

-Za mną-powiedziałsam nie dokońca wiedząc w którą stronę ruszyć.-Jeszcze tam nie byłem-uprzedził ją.

Noemi

Posłusznie poszła za nim. Nie lubiła chodzić ludzkim tempem. Westchneła po cichu.