Duże jezioro.

Blake

-Ponad tysiąc.?-powtórzył dla upewnienia się. Dobra, był beznadziejnie niedoinformowany. Tylko ,że to wszystko musiało mieć jakieś korzenie. Zlustrował dziewczynę i spojrzał na taflę jeziora. -Ciekawe ile ja mam dożyć.-westchnał

Noemi

- Wampiry są nieśmiertelne - mruknęła pod nosem. - Wilkołaki zaś mają spowolniony proces starzenia - dodała. - Ale nie wiem ile dożyjesz .

Blake

Przytaknął tylko nie spuszczając wzroku z tafli jeziora.-Za tamto przepraszam-powiedział w końcu niby od niechcenia. Jakoś nie czuł żalu co też go dziwiło. Bo w końcu zachował się tak idiotycznie pierwszy raz.

Noemi

- Nie rób tego więcej, a będzie dobrze - odparła patrząc przed siebie.

Blake

-Szkoda ,ze wampiry nie mają uczuć-wyrwało mu się z lekką nutką żalu , któa sprawiła ,że zabrzmiało to nieco prowakacyjnie. Nie spuszczając wzroku z jeziora bawił się małym kamyczkiem.

Noemi

- Czemu niby nie mamy uczuć - zapytała spoglądając na niego. Bo nie chciała odwzajemniać jego pocałunków?

Blake

-Bo jesteś tak zimna,że aż oziębła-bąknał zastanawiając sie jak na samym początku nad swoją wytłumaczalną już czujnością. Raz w zyciu żąlował ,że wszystko stawało się jasne.

Noemi

- Nie wszyscy tacy są. Byłam taka gdy byłam człowiekiem - powiedziała. - Jestem taka, bo nie wierze w uczucia - dodała.

Blake

Westchnał tylko i skruszył w dłoni kamyk rozcinając sobie dłoń powstałymi krawędziami. Mruknał coś pod nosem otwierjąc dłoń i zarkając na cieńki strunyk krwii.

Noemi

Wciągnęła powietrze nosem. - Krew - powiedziała innym tonem głosu. Jakby była zahipnotyzowana. Spojrzała na niego i wstała gwałtownie. Oddaliła się trochę. Wiedziała, że mogłaby coś jeszcze głupiego zrobic.

Blake

Widząc kątem oka jak dziewczyna się oddaliła zerwal się z miejsca i w mgnieniu okazzlalazł się przy brzegu lasu okalającego jezioro. Przesunał krwawiącą dłonią po pierwszym drzewie jakie napotkał i rzucił się biegiem przez las zostawiając jej krwawe ślady . Swoją drogą prędkośc jaką rozwinał pokochał ponad wszystko.

Noemi

Odwróciła się, ale nie było go. Węch ma dobry, a do tego zostawił krew więc bez problemu go odnajdzie . Zaczęła biec za zapachem jego krwi. Takiej prędkości nigdy nie rozwinęła. Kiedy byłą blisko niego złapał go za ramię i zahamowała wraz z nim.

Blake

Spojrzał na nią nie kryjąc ucieszenia.-Jesteś-powiedział cicho i przesunął palcem poz zasklepiającej się już ranie łapiąc ostatniej je krople krwii. Ostrożnie przesunał tym samym palcem po wargach dziewczyny przymykając oczy.-Zawsze mnie znajdziesz-dodał cicho.

Noemi

Spojrzała mu w oczy. Kusiło ją i to bardzo. Oblizała wargi mając nadzieje, że nie wybuchnie. Stała tak nieruchomi i przyglądała mu się.

Blake

Po chwili otworzył oczy. Czuł w środku,że zebrało mu się na szczerość. -Wpojenie-powiedział nienzając znaczenia tego słowa. -Nie wiem o co chodzi , ale ta myśl mnie przesladuje od czasu kiedy Cię pocałowałem pod wilczym wpływem -wytłymaczył jej.