Opuszczona osada

Mishelle

soorki, zapominam ;p

- A to sorry, nie jesteś już tak odrzucająca jak... reszta.- mruknęła zgodnie z prawdą. Nawet tym razem szło wytrzymać ten 'aromat' wampirczy.

Alice

//Nie no spoko ;D//

Usmiechnęła się delikatnie. Nie chciała prowadzić tu żadnych wojen, bo niby po co? Chce mieć święty spokój!

Mishelle

- Nawet Twój zapach stał się do zniesienia.- rzuciła bez jakiegokolwiek sensu. Może żeby zabić ciszę?

Alice

- Wybacz, ale nie mogę tego powiedzieć o Tobie... - powiedziała szczerze i z żalem. - Chociaż są osobniki Twojej rasy, które śmierdzą jeszcze gorzej. - skrzywiła się na samą myśl o tym. Skoro wadera Ona była szczera to musi to odwzajemnić.

Mishelle

- Grunt to szczerość, prawda. Czuje, że nie musimy być dla siebie nieprzyjemne. Mówię ogólnie, w sensie życia, a nie szczerości.- rzekłą patrząc na nią.

Alice

- Jeśli jesteś szczera ze mną to i ja jestem winna to Tobie. Nie mam ochoty na walki. Nie po to się tu wprowadziłam. - odpowiedziała dziewczynie z lekkim uśmiechem. No tak, jak zawsze stara się być miła i taka najczęściej jest. Dziwna natura...

Mishelle

- Ja również. Miałam dość... walk z wampirami. -skrzywiła się wspominając. Eh... przeszłość.

Alice

- Zapewne nie spotkałaś kogoś takiego jak ja, prawda...? - w sumie już wiedziała, ale normalna rozmowa to co innego. Spojrzała brązowymi oczami o złotym pobłysku na wilkołaka.

Mishelle

- Właśnie raczej nie. Większość atakowała ludzi. Ja tylko broniłam przyjaciół.- usprawiedliwiła się. Dlaczego? Sama nie wiedziała.

Alice

Westchnęła. Chyba nigdy nie znajdzie żadnego towarzystwa... No trudno przeżyła tyle to i dalej da radę.

Mishelle

Spojrzała na nią. Nie miała jakoś tematu do rozmowy. - Czekaj chwilę.- powiedziała i przemieniła się w wilka. Wsłuchała się w myśli szukając brata. Jest gdzieś? Na razie nic nie słyszała. Znów zmieniła postać na człowieka. Popatrzyła na Alice.

Alice

Ugh, więc jest tu jeszcze jakiś wilkołak... Ech... Oby pokojowy, bo na walki nie mam ochoty. Spojrzała na dziewczynę.
- Są tu jeszcze jakieś wilkołaki? - zapytała ciekawa, bo może jest ktoś jeszcze, a nie tylko Ona i Jej brat.

Mishelle

- Tylko ja i mój brat. Ale mam nadzieję, że będzie ich więcej. dziwnie się czuje sama w otoczeniu wampirów.- powiedziała wprost. A co będzie kłamać.

Alice

- Czasem i ja tak mam. - westchnęła. - Zbrzydła mi ludzka krew, a oczywiście nikomu nie chce się ograniczać. To frustrujące. - skrzywiła się lekko. W mieści były jeszcze dwa wampiry, ale nie wegetarianie, a oczywiście krwiopijcy. Lepiej żeby się nie spotkali.

Mishelle

- Bywa.- mruknęła. Popatrzyła w dal. Skończyły jej się tematy do rozmowy. Normalne? Nie, ale czasem ona jest nienormalna oO

[uciekam ;x]